"Oostende is voor mij ‘Brussel aan zee', terwijl voor sommigen Blankenberge een beetje ‘Antwerpen aan zee' is." Logisch dus dat het ketje Johan Verminnen na zoveel jaren in Oostende is aangespoeld en er een mooi stuk van zijn vrije tijd doorbrengt.
Vanuit zijn bescheiden kraaiennest dat een zicht rondom biedt op de haven, het strand en de statige kerktorens van de stad werkt Johan aan nieuwe liedjes en teksten: een vervolg op zijn ‘60ste verjaardag'-tournee en op ‘En avant la muzik!', de meest recente reeks door Vlaanderen en Brussel.

De zee dook in Johans leven en liedjes steeds met opvallende regelmaat op. Ze speelde zelfs een prominente rol in zijn boek ‘De Laatste Boot'.Maar de zanger blijft er niet bij hangen en vraagt zich af welke rol een grootstad als Brussel, een dorpje als zijn woonplaats Hansbeke en de heel aparte kuststad Oostende in zijn leven spelen. Een Oost-Vlaams Ketje aan de zee: wat doet dat met een mens, met een artiest?

Is Oostende, een terminusplaats voor sommigen, voor hem niet eerder een verleidelijke toegangspoort tot een weidsere wereld? In een wip kom je zo via het water in een andere, nieuwe omgeving.
En waar wil een zoekende zanger dan het liefst vertoeven? Vierhoog in de wolken van de stad?
Veilig verborgen op het platteland? Of gewoon op een bank, turend naar de waterspiegel en
het schouwspel van de meeuwen?
"Oostende is een beetje Engeland, verloren in een mistbank..."

‘Bericht uit Oostende' mengt volslagen nieuwe liedjes met oerklassiekers, al dan niet in een opgefrist jasje. Naar goede gewoonte rijgt Verminnen dit alles aan elkaar met zijn typische humoristische en pakkende tussencommentaren. Daarmee gewapend trekt hij weer naar zijn publiek toe in Vlaanderen, Brussel en bij de Noorderburen.